ถึงผู้ใช้ตำราเล่มนี้
I. โครงสร้าง
ตำรา Minna no Nihongo Shokyu I (ฉบับปรับปรุง) ประกอบด้วย “ตำราหลัก” (มีซีดี ประกอบ) และ “ตำราฉบับแปลและอธิบายไวยากรณ์” สำหรับ “ตำราฉบับแปลและอธิบายไวยากรณ์”ได้รับการแปลและจัดพิมพ์เป็นภาษาต่าง ๆ มากกว่า 14 ภาษา โดยเริ่มจาก ฉบับภาษาอังกฤษ
II. เนื้อหา
1. ตำราหลัก
1) การออกเสียงภาษาญี่ปุ่น
ยกตัวอย่างจุดที่ควรระวังในการออกเสียงภาษาญี่ปุ่น
2) คำศัพท์ในชั้นเรียน คำทักทายในชีวิตประจำวันและสำนวนที่ใช้ในการสนทนา ตัวเลข
แนะนำคำศัพท์ที่ใช้ในชั้นเรียนและคำทักทายในชีวิตประจำวัน เป็นต้น
3) ตัวบท
มีทั้งหมด 25 บท แต่ละบทมีเนื้อหาแยกเป็นข้อใหญ่ ๆ ดังนี้
① รูปประโยค
แนะนำรูปประโยคพื้นฐานที่จะเรียนในบทนั้น ๆ
② ประโยคตัวอย่าง
แนะนำประโยคตัวอย่างในรูปแบบคำถามคำตอบสั้น ๆ เพื่อให้ทราบว่าจะนำรูปประโยคพื้นฐานเหล่านั้นไปใช้จริงอย่างไร แนะนำวิธีใช้คำเชื่อม คำกริยาวิเศษณ์ ฯลฯ ที่เป็นคำศัพท์ใหม่ และเนื้อหาอื่น ๆ นอกจากรูปประโยคพื้นฐานในบทนั้น ๆ
③ บทสนทนา
ดำเนินบทสนทนาโดยตัวละครที่เป็นชาวต่างชาติซึ่งใช้ชีวิตอยู่ในประเทศญี่ปุ่นในสถานการณ์ที่หลากหลาย และแนะนำสำนวนต่าง ๆ เช่น สำนวนทักทายในชีวิตประจำวัน ฯลฯ เพิ่มเติมจากเนื้อหาในแต่ละบท หากมีเวลาให้นำคำศัพท์ที่เป็นประโยชน์ใน “ตำราฉบับแปลและ อธิบายไวยากรณ์” มาปรับใช้เพื่อพัฒนาทักษะในการสนทนา
④ แบบฝึก
แบบฝึกแบ่งออกเป็น 3 ช่วงคือ แบบฝึก A, B และ C
แบบฝึก A จัดวางรูปแบบของแบบฝึกให้อ่านได้สบายตา เพื่อให้ผู้เรียนเข้าใจโครงสร้างไวยากรณ์ได้ง่าย โดยคำนึงถึงรูปแบบที่จะช่วยให้ผู้เรียนจดจำรูปประโยคพื้นฐาน รวมถึงเรียนรู้วิธีการผันคำและวิธีการเชื่อมประโยค ฯลฯ ได้อย่างง่ายดาย
แบบฝึก B ใช้รูปแบบการฝึกที่หลากหลาย เพื่อให้ผู้เรียนจดจำรูปประโยคพื้นฐานได้อย่างแม่นยำ ข้อที่มีสัญลักษณ์ ➡ ปรากฏอยู่เป็นแบบฝึกที่ใช้ภาพประกอบการฝึก
แบบฝึก C เป็นแบบฝึกที่ช่วยเสริมสร้างความสามารถในการสื่อสาร แม้จะเป็นการฝึกสร้างบทสนทนาโดยการแทนที่คำศัพท์ที่ขีดเส้นใต้ในบทสนทนา แต่เพื่อไม่ให้เป็นเพียงการฝึกเปลี่ยนคำศัพท์ จึงพยายามหลีกเลี่ยงตัวเลือกที่จะนำมาแทนที่คำศัพท์ที่เป็นตัวอักษรอย่างสุดความสามารถ ดังนั้นจึงสร้างแบบฝึกที่ผู้เรียนสามารถจินตนาการตัวอย่างบทสนทนาที่แตกต่างกันออกไปได้อย่างอิสระจากรูปภาพเพียง 1 ภาพ
อนึ่ง ตัวอย่างคำตอบของแบบฝึก B และแบบฝึก C จะรวบรวมไว้ใน “ตัวอย่างคำตอบและสคริปต์แบบฝึกท้ายบท”
⑤ แบบฝึกท้ายบท
แบบฝึกท้ายบทประกอบด้วยแบบฝึกฟัง แบบฝึกไวยากรณ์ และแบบฝึกอ่าน แบบฝึกฟังแบ่งเป็นแบบฝึกตอบคำถามสั้น ๆ และแบบฝึกฟังจับใจความจากบทสนทนาสั้น ๆ แบบฝึกไวยากรณ์เป็นแบบฝึกเพื่อทดสอบความเข้าใจเกี่ยวกับคำศัพท์และไวยากรณ์ที่ได้เรียนในบทนั้น ๆ ส่วนแบบฝึกอ่านจะให้อ่านบทความง่าย ๆ ที่ใช้คำศัพท์และรูปประโยคที่เรียนไปแล้ว แล้วทำแบบฝึกรูปแบบต่าง ๆ
⑥ แบบฝึกทบทวน
ทุก ๆ 3 หรือ 4 บทจะมีแบบฝึกทบทวนเนื้อหาที่ได้เรียนไปแล้ว
⑦ แบบฝึกคำกริยาวิเศษณ์ คำเชื่อม และสำนวนที่ปรากฏในบทสนทนา
เป็นแบบฝึกที่จะช่วยให้ผู้เรียนได้ทบทวนคำกริยาวิเศษณ์ คำเชื่อม และสำนวนต่าง ๆ ที่ปรากฏในตำราเล่มนี้
4) รูปคำกริยา
สรุปรูปคำกริยาและรูปไวยากรณ์ที่ตามหลังคำกริยาแต่ละรูปที่ปรากฏในตำราเล่มนี้
5) ตารางสรุปหัวข้อที่ศึกษา
สรุปหัวข้อที่ได้ศึกษาในตำราเล่มนี้โดยอ้างอิงจากแบบฝึก A เป็นหลักเพื่อให้ทราบรูปประโยคและประโยคตัวอย่าง นอกจากนี้ แบบฝึก B และแบบฝึก C ยังสอดคล้องกับหัวข้อที่ได้เริ่มเรียนในแบบฝึก A ด้วย
6) ดัชนีคำศัพท์
รวบรวม “คำศัพท์ในชั้นเรียน” “คำทักทายในชีวิตประจำวันและสำนวนที่ใช้ในการสนทนา” และคำศัพท์ใหม่ในแต่ละบท รวมทั้งสำนวนที่เป็นสำนวนใหม่ในบทนั้น ๆ
7) ซีดีประกอบ
ภายในซีดีประกอบด้วยบทสนทนาและแบบฝึกฟังของแต่ละบท
2. ตำราฉบับแปลและอธิบายไวยากรณ์
1) อธิบายเกี่ยวกับหลักทั่วไปในภาษาญี่ปุ่น อักษรญี่ปุ่น และระบบการออกเสียงภาษาญี่ปุ่น
2) คำแปลคำศัพท์ในชั้นเรียน คำทักทายในชีวิตประจำวันและสำนวนที่ใช้ในการสนทนา
3) คำแปลและคำอธิบายเนื้อหาของตัวบท ดังนี้
① คำศัพท์ใหม่และคำแปล
② คำแปลรูปประโยค ประโยคตัวอย่าง และบทสนทนา
③ แนะนำคำศัพท์ที่เป็นประโยชน์ต่อการเรียนรู้ในแต่ละบทและข้อมูลเกี่ยวกับประเทศญี่ปุ่น
④ อธิบายไวยากรณ์ที่เกี่ยวข้องกับรูปประโยคและสำนวน
4) ตารางสรุปเกี่ยวกับตัวเลข กาลวิเศษณ์ การแสดงระยะเวลา ลักษณนาม ตารางผันคำกริยา เป็นต้น
III. ระยะเวลาในการศึกษา
ใช้เวลาศึกษาบทละ 4-6 ชั่วโมง รวมทั้งสิ้นประมาณ 150 ชั่วโมง
IV. คำศัพท์
แนะนำคำศัพท์ประมาณ 1,000 คำ โดยคัดเลือกจากคำศัพท์ที่ใช้บ่อยในชีวิตประจำวัน
V. ข้อควรระวังในการใช้อักษรคันจิ
ตามหลักแล้วจะยึดตามตารางโจโยคันจิ หรือตารางอักษรคันจิที่พบบ่อยในชีวิตประจำวัน (ประกาศ ใช้ในปี 1981)
1)「熟字訓」(คำที่ประกอบด้วยอักษรคันจิตั้งแต่ 2 ตัวขึ้นไปและมีวิธีอ่านแบบพิเศษ) ที่ปรากฏในตารางโจโยคันจิจะเขียนด้วยอักษรคันจิ
ตัวอย่าง | |
友達 | เพื่อน |
果物 | ผลไม้ | แว่นตา |
2) อักษรคันจิหรือเสียงอ่านที่ไม่ได้ปรากฏในตารางโจโยคันจิแต่ถูกนำมาใช้เป็นคำวิสามานยนาม เช่น ชื่อประเทศ ชื่อสถานที่ หรือคำศัพท์เฉพาะทาง เช่น ศิลปวัฒนธรรม จะเขียนด้วยอักษรคันจิ
ตัวอย่าง | |
大阪 | |
奈良 | นาระ |
歌舞伎 | คาบุกิ |
3) เพื่อไม่ให้ผู้เรียนเกิดความสับสน คำศัพท์บางคำจะเขียนด้วยอักษรคานะ
ตัวอย่าง | |
ある(有る・在る) | มี (ในครอบครอง), มี, อยู่ |
たぶん(多分) | บางที |
きのう(昨日) | เมื่อวานนี้ |
4) ตัวเลขจะแสดงด้วยตัวเลขอารบิก
ตัวอย่าง | |
9時 | 9 โมง |
4月1日 | วันที่ 1 เมษายน |
1つ | 1 อัน, 1 ชิ้น |
VI. อื่นๆ
1) คำและวลีในประโยคที่สามารถละได้จะแสดงด้วย [ ]
ตัวอย่าง | |
父は 54[歳]です。 | พ่ออายุ 54 [ปี] |
2) คำและสำนวนที่แสดงความหมายเหมือนกันจะแสดงด้วย ( )
ตัวอย่าง | |
だれ(どなた) | ใคร |